هل و خواص دارویی آن
هل گياهي است که در مناطق حاره و گرم مي رويد . وطن آن هندوستان مي باشد و حدود 80 % مصرف هل دنيا از هندوستان صادر مي شود.
اين گياه پايا و علفي است که ريزوم (زمینساقه) آن ساقه های هوایي مانند برگ بهم پيچيده گاها تا ارتفاع 4 متر خارج مي شود.
يك يا دو ساقه گل دهنده از قاعده ساقه های هوائي خارج مي شود که دارای گل های کوچك سفيد رنگ يا سبز روشن مي باشد.
ميوه هل بيضي شكل ، مانند قلب و برنگ زرد يا سبز روشن بطول 1-2 سانتی متر است.دانه های معطر و مطبوع به رنگ قهوه ای مایل به قرمز در آن وجود دارد که به مصرف ادويه جات و خوشبو کردن نوشیدنی ها و غذاها می رسد.
هل داراي اسانس فرار و معطری در حدود 4% مي باشد. ضمنا اين گياه داراي مواد رزيني و چربي نيز است.
هل از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است
1- چون هل به شكل قلب مي باشد بنابراين تقويت کننده قلب است
2- بادشكن بوده و گاز معده و روده را خارج مي سازد.
3- تقويت کننده بدن است.
4- ادرار آور است.
5- قاعده آور است.
6- مقوی سيستم هضم است.
7- باعث هضم غذا مي شود.
8- زخم های دهان را برطرف مي کند، بدين منظور دم کرده هل را در دهان مضمضه کنيد .
9- خوشبو کننده دهان است.
10- برای تسكين گوش درد ، گرد هل را در گوش بريزيد
11- برای برطرف کردن دل بهم خوردگي و تهوع ،از دم کرده هل استفاده کنيد
12- اشتها آور است
13- تب را پائين مي آورد
14- معالج سرما خوردگي است
15- براي تسكين درد رماتيسم مفيد است
16- ترشي معده را برطرف مي کند
17- ضد مسموميت است
18- براي رفع بيماريهای چشم مفيد است.
دم کرده : مقدار 30 گرم هل کوبيده را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد بمدت 10 دقيقه دم بكشد سپس صاف کرده و بنوشيد . هل را همچنين مي توان به چايي يا ديگر نوشیدنی ها اضافه کرد.
مقدار مصرف زياد هل برای روده ها مضر است . براي رفع اين مشکل بایستی با کتيرا خورده شود .