دسته بندی وبلاگ
چگونه کفش مناسب انتخاب کنیم
نکته ها و مواردی که موقع انتخاب یک کفش بایستی به آنها توجه کنید:
پا یا همان قلب دوم که در درون کفش هایتان می‌تپد!
قریب به اتفاق همه شما جمله معروف پا، قلب دوم تان است را شنیده‌اید. قلب دوم ما در کفش‌های جورواجوری می تپد که از خروس‌خوان صبح تا بوق شب می‌پوشیم. اگر درآمد اجازه بدهد هیچ‌کس بدش نمی‌آید -خصوصا خانم‌ها- که دائما کفش‌های رنگارنگ و مدل به مدل بخرد، آن هم در دورانی که تا سر بجنبانی مدل کفش و -به قول نوجوان‌ها- تریپش عوض می‌شود. خدا وکیلی خود شما چند جفت کفش در خانه دارید؟! حالا کار نداریم که اکثرشان را هم نمی‌پوشید و تنها برای یکبار پوشیدن در یک مهمانی شبانه یا صرفا به این دلیل که مدتی مد بوده، خریداری کرده‌اید و حالا دارند توی جا کفشی یا گوشه انباری خاک می‌خورند و می‌پوسند. باور داشته باشید یا نه، کفش سرمایه‌ای است که می‌تواند کم‌بهاترین لباس‌ها را هم به چشم‌گیرترین و خارق‌العاده‌ترین لباس‌ها تبدیل کند. جالب است بدانید برخی تصور می‌کنند که از روی کفش یک نفر می‌توان شخصیت و میزان اهمیتی آن شخص برای خود قائل است را فهمید و به آن می‌گویند: <طالع‌بینی کفشی! شما چه طور آیا تا به حال به این فکر افتاده‌اید که اول از همه به حرف قلب دومتان گوش بدهید و بعد زبان کفش‌هایی را که پشت ویترین‌هاست بشنوید. داخل مغازه که می‌شوید، کفش‌های زیادی از گوشه و کنار به شما چشمک می‌زنند: مدل ماندانا، کاپوچینو، لونا، ریو، رویال، سیندرلا...! نمی‌دانید کدامشان دقیقا همان است که باید نگه دارنده قلب دوم شما باشد... قدیم‌ها به کفش یا می‌گفتند موزه یا چارق و مشکلی هم برای انتخاب کفش نداشتند چون کفش هم مثل سایر چیزها ساده بود و از آن بیشتر برای محافظت از پا استفاده می‌کردند تا وسیله‌ای برای زیبایی و وقار و جلوه دادن به لباس.اما به هر صورت حالا باید انتخاب کنید.
۱) انواع کفش
این روزها خرید کفش عذابی شده برای همه. آن‌قدر اسم‌های مختلف روی کفش‌ها گذاشته‌اند که خریدار گیج می‌شود. هیچ دو مغازه‌ای را نمی‌بینید که یک اسم مشترک بر روی یک کفش گذاشته باشند. به گفته خود فروشندگان کفش، اسامی که بر روی کفش‌ها و مدل‌های آن گذاشته می‌شود استاندارد خاصی ندارد و هر فروشنده بر اساس سلیقه خودش از اسامی خارجی- که گاه هیچ ربطی هم به کفش ندارد استفاده می‌کنند- و یا از اسم‌های ایرانی استفاده می‌کنند. اما لااقل تمام فروشندگان در مورد انواع کفش‌ها با هم توافق دارند. کفش‌ها از حالت اسپورت یا پاشنه تخت (ورزشی/ کفش مناسب پیاده‌روی) شروع می‌شوند تا می‌رسند به کفش‌های پاشنه‌دار( مناسب برای مهمانی) که از ۳ سانتی شروع می‌شود تا به ۵ سانتی، ۷ سانتی و ۱۰ سانتی (پاریسی.) تازگی ها هم که ظاهرا کفش‌های ۱۱ سانت و نیمی به بازار آمده؛ خدا به داد آن خانمی برسد که می‌خواهد در مهمانی تعادل خود را با این کفش‌ها حفظ کند. چکمه (بوت)، نیم‌چکمه (نیم‌بوت) و صندل هم از انواع دیگر کفش‌ها هستند. در این میان کفش‌های اسپورت و چکمه‌ها و نیم‌چکمه‌ها هم دارای انواع مختلف هستند از بندی گرفته تا چسبی و زیپی.
۲) کفش‌های مهندسی‌ساز
باور کنید یا نه اما کفش‌سازی هم به نوعی مهندسی شبیه است. درست کردن کفش، به گفته یکی از فروشندگان: <نوعی مهندسی‌سازی است. من‌درآوردی نیست. برای اینکه کفش پا را نزند کافی نیست که رویه‌اش چرم باشد، باید قالبش خوب باشد و پاشنه‌اش استاندارد این قالب. الان در ایران همه فقط به فکر کسب سود هستند مثلا قالب پاشنه سه سانت می‌آورند و زیر آن پاشنه پنج سانت می‌زنند چون هماهنگی ندارد پای شما را می‌زند و چون نمی‌دانید فکر می‌کنید به خاطر جنس رویه کفش است. علت عدم رعایت استاندارد هم خود مشتری‌ها هستند کسانی که با بی‌توجهی خودشان بعضی از فروشنده‌ها را به این فکر می‌اندازند که از شگردهای فروشندگی استفاده کنند و ۷ سانت را ۵ سانت معرفی کنند و یا کفی بگذارند تا کفش به فرم پای مشتری در بیاید.
۳) برای خریدکفش مناسب به یاد داشته باشید:
برای اینکه با اندازه کفشتان مشکل پیدا نکنید،سعی کنید کفش خود را در پایان روز خریداری کنید. هیچ وقت کفشی نخرید که روی بخیه‌های آن برآمده شده باشد. این را به خاطر داشته باشید که در کفشی که خریداری می کنید باید بین بلندترین انگشت پا ونوک کفش حداقل یک سانتی‌متر فاصله وجود داشته باشد. هنگام خریداری کفش هر دو لنگه کفش را بپوشید تا مطمئن شوید که هر دو پاشنه آن کاملا روی زمین قرار می‌گیرد. بهتر است دو لنگه کفش را از پشت روی یکدیگر قرار دهید تا بلندی انها را با یکدیگر اندازه بگیرید.یکی از نکاتی که شاید اغلب در هنگام خرید کفش فراموش می‌شود، توجه به بالای بخیه‌های کفش است که باید کاملا صاف باشد و خوب چرخ‌کاری شده باشد،در غیر این صورت معلوم است که کفش مرغوبیت نداشته و عمرش کوتاه‌تر از حد معمول است. بد نیست اگر بدانید که کفی کفش نقش مهمی در راحتی پای شما ایفا می‌کند پس اگر بتوانید کفی کفش را به راحتی پایین بکشید نشانه این است که کارخانه سازنده کفش از چسب مرغوبی استفاده نکرده است. هیچ‌گاه کفشی را که هنگام خم کردن چروک می‌خورد نخرید. اگر انگشت خود را به قسمت اطراف داخلی کف کفش بکشید و برآمدگی حس کنید، نشان‌دهنده این است که از میخ‌ها به درستی استفاده نشده است.
و اما بهار و تابستان نزدیک است و اغلب مردم عادت دارند برای فرار از گرما صندل بخرند. هرچه صندل ساده‌تر باشد بیشتر از ان استفاده خواهید کرد.اگر قصد خرید صندل بنددار دارید یادتان باشد که بندها نباید وسیله نگه داشتن صندل در پایتان باشد. صندل‌هایی بخرید که کفه آن دارای پل حمایت‌کننده باشد. در مورد صندل‌ها آن چه مورد اهمیت است، کفه آن است که باید محکم و در عین حال نرم باشد. در ضمن به امید سیندرلا شدن دمپایی یا صندل‌های تنگ را به زور پا نکنید، زیرا این کار نه تنها سودی ندارد بلکه بعد از مدت کوتاهی باعث می‌شود پنجه پای شما فرم اصلی خود را از دست داده و حتی پهن‌تر از قبل خواهد شد. در آخر و به‌عنوان یک توصیه برای زمستان،بهتر است با چکمه‌های خود جوراب نازک نپوشید و همواره از جوراب‌های کلفت و مات استفاده کنید.
۴) کفش‌های میرزا نوروز
به هر حال چه یک کفش را خیلی دوست داشته باشید و به قولی همچون میرزا نوروز کفشی به جانتان بسته باشد و چه نه باید بدانید که کفش هم عمر مفید دارد و بعد از مدتی خراب می‌شود و باید آن را دور بیاندازید و به فکر کفش نو باشید. کفش‌هایی که معمولا برای رفت و آمد در خیابان و پیاده‌روی پوشیده می‌شوند، تقریبا ۶ ماه -کمی بیشتر یا کمتر- کم دارند. البته عمر کفش بستگی مستقیم با نحوه پوشیدن کفش و میزان فعالیت روزانه دارد اما عموما بهترین این کفش‌ها برای مدت ۶ ماه و طی مسافت ۴۸۰ تا ۸۰۰ کیلومتر ساخته شده‌اند. یک مورد قابل‌توجه دیگر که تاثیر مهمی در عمر کفش دارد وزن شماست. هرچه وزن بدن بالاتر باشد به همان میزان نیز فشار بیشتری به پا و طبعا به کفش‌ها وارد می‌شود و معمولا کفش افراد سنگین وزن زودتر از سایرین خراب می‌شود. در برخی موارد می‌توان کفش‌ها را دور نیانداخت و آنها را تعمیر کرد، مثلا اگر بتوان تخته کفش را تعمیر کرد، یا اگر زیپ کفش یا نیم‌چکمه‌تان شکسته باشد و یا بخیه‌های کفش کنده شده باشد. اما کفش را باید دور بیاندازید اگر لکه‌ای بر روی آن ایجاد شده باشد که برطرف نمی‌گردد یا سوراخی به روی آن ایجاد شده باشد و یا تخته کائوچویی کفش شکسته باشد.
پا یا همان قلب دوم که در درون کفش هایتان می‌تپد!
قریب به اتفاق همه شما جمله معروف پا، قلب دوم تان است را شنیده‌اید. قلب دوم ما در کفش‌های جورواجوری می تپد که از خروس‌خوان صبح تا بوق شب می‌پوشیم. اگر درآمد اجازه بدهد هیچ‌کس بدش نمی‌آید -خصوصا خانم‌ها- که دائما کفش‌های رنگارنگ و مدل به مدل بخرد، آن هم در دورانی که تا سر بجنبانی مدل کفش و -به قول نوجوان‌ها- تریپش عوض می‌شود. خدا وکیلی خود شما چند جفت کفش در خانه دارید؟! حالا کار نداریم که اکثرشان را هم نمی‌پوشید و تنها برای یکبار پوشیدن در یک مهمانی شبانه یا صرفا به این دلیل که مدتی مد بوده، خریداری کرده‌اید و حالا دارند توی جا کفشی یا گوشه انباری خاک می‌خورند و می‌پوسند. باور داشته باشید یا نه، کفش سرمایه‌ای است که می‌تواند کم‌بهاترین لباس‌ها را هم به چشم‌گیرترین و خارق‌العاده‌ترین لباس‌ها تبدیل کند. جالب است بدانید برخی تصور می‌کنند که از روی کفش یک نفر می‌توان شخصیت و میزان اهمیتی آن شخص برای خود قائل است را فهمید و به آن می‌گویند: <طالع‌بینی کفشی! شما چه طور آیا تا به حال به این فکر افتاده‌اید که اول از همه به حرف قلب دومتان گوش بدهید و بعد زبان کفش‌هایی را که پشت ویترین‌هاست بشنوید. داخل مغازه که می‌شوید، کفش‌های زیادی از گوشه و کنار به شما چشمک می‌زنند: مدل ماندانا، کاپوچینو، لونا، ریو، رویال، سیندرلا...! نمی‌دانید کدامشان دقیقا همان است که باید نگه دارنده قلب دوم شما باشد... قدیم‌ها به کفش یا می‌گفتند موزه یا چارق و مشکلی هم برای انتخاب کفش نداشتند چون کفش هم مثل سایر چیزها ساده بود و از آن بیشتر برای محافظت از پا استفاده می‌کردند تا وسیله‌ای برای زیبایی و وقار و جلوه دادن به لباس.اما به هر صورت حالا باید انتخاب کنید.
۱) انواع کفش
این روزها خرید کفش عذابی شده برای همه. آن‌قدر اسم‌های مختلف روی کفش‌ها گذاشته‌اند که خریدار گیج می‌شود. هیچ دو مغازه‌ای را نمی‌بینید که یک اسم مشترک بر روی یک کفش گذاشته باشند. به گفته خود فروشندگان کفش، اسامی که بر روی کفش‌ها و مدل‌های آن گذاشته می‌شود استاندارد خاصی ندارد و هر فروشنده بر اساس سلیقه خودش از اسامی خارجی- که گاه هیچ ربطی هم به کفش ندارد استفاده می‌کنند- و یا از اسم‌های ایرانی استفاده می‌کنند. اما لااقل تمام فروشندگان در مورد انواع کفش‌ها با هم توافق دارند. کفش‌ها از حالت اسپورت یا پاشنه تخت (ورزشی/ کفش مناسب پیاده‌روی) شروع می‌شوند تا می‌رسند به کفش‌های پاشنه‌دار( مناسب برای مهمانی) که از ۳ سانتی شروع می‌شود تا به ۵ سانتی، ۷ سانتی و ۱۰ سانتی (پاریسی.) تازگی ها هم که ظاهرا کفش‌های ۱۱ سانت و نیمی به بازار آمده؛ خدا به داد آن خانمی برسد که می‌خواهد در مهمانی تعادل خود را با این کفش‌ها حفظ کند. چکمه (بوت)، نیم‌چکمه (نیم‌بوت) و صندل هم از انواع دیگر کفش‌ها هستند. در این میان کفش‌های اسپورت و چکمه‌ها و نیم‌چکمه‌ها هم دارای انواع مختلف هستند از بندی گرفته تا چسبی و زیپی.
۲) کفش‌های مهندسی‌ساز
باور کنید یا نه اما کفش‌سازی هم به نوعی مهندسی شبیه است. درست کردن کفش، به گفته یکی از فروشندگان: <نوعی مهندسی‌سازی است. من‌درآوردی نیست. برای اینکه کفش پا را نزند کافی نیست که رویه‌اش چرم باشد، باید قالبش خوب باشد و پاشنه‌اش استاندارد این قالب. الان در ایران همه فقط به فکر کسب سود هستند مثلا قالب پاشنه سه سانت می‌آورند و زیر آن پاشنه پنج سانت می‌زنند چون هماهنگی ندارد پای شما را می‌زند و چون نمی‌دانید فکر می‌کنید به خاطر جنس رویه کفش است. علت عدم رعایت استاندارد هم خود مشتری‌ها هستند کسانی که با بی‌توجهی خودشان بعضی از فروشنده‌ها را به این فکر می‌اندازند که از شگردهای فروشندگی استفاده کنند و ۷ سانت را ۵ سانت معرفی کنند و یا کفی بگذارند تا کفش به فرم پای مشتری در بیاید.
۳) برای خریدکفش مناسب به یاد داشته باشید:
برای اینکه با اندازه کفشتان مشکل پیدا نکنید،سعی کنید کفش خود را در پایان روز خریداری کنید. هیچ وقت کفشی نخرید که روی بخیه‌های آن برآمده شده باشد. این را به خاطر داشته باشید که در کفشی که خریداری می کنید باید بین بلندترین انگشت پا ونوک کفش حداقل یک سانتی‌متر فاصله وجود داشته باشد. هنگام خریداری کفش هر دو لنگه کفش را بپوشید تا مطمئن شوید که هر دو پاشنه آن کاملا روی زمین قرار می‌گیرد. بهتر است دو لنگه کفش را از پشت روی یکدیگر قرار دهید تا بلندی انها را با یکدیگر اندازه بگیرید.یکی از نکاتی که شاید اغلب در هنگام خرید کفش فراموش می‌شود، توجه به بالای بخیه‌های کفش است که باید کاملا صاف باشد و خوب چرخ‌کاری شده باشد،در غیر این صورت معلوم است که کفش مرغوبیت نداشته و عمرش کوتاه‌تر از حد معمول است. بد نیست اگر بدانید که کفی کفش نقش مهمی در راحتی پای شما ایفا می‌کند پس اگر بتوانید کفی کفش را به راحتی پایین بکشید نشانه این است که کارخانه سازنده کفش از چسب مرغوبی استفاده نکرده است. هیچ‌گاه کفشی را که هنگام خم کردن چروک می‌خورد نخرید. اگر انگشت خود را به قسمت اطراف داخلی کف کفش بکشید و برآمدگی حس کنید، نشان‌دهنده این است که از میخ‌ها به درستی استفاده نشده است.
و اما بهار و تابستان نزدیک است و اغلب مردم عادت دارند برای فرار از گرما صندل بخرند. هرچه صندل ساده‌تر باشد بیشتر از ان استفاده خواهید کرد.اگر قصد خرید صندل بنددار دارید یادتان باشد که بندها نباید وسیله نگه داشتن صندل در پایتان باشد. صندل‌هایی بخرید که کفه آن دارای پل حمایت‌کننده باشد. در مورد صندل‌ها آن چه مورد اهمیت است، کفه آن است که باید محکم و در عین حال نرم باشد. در ضمن به امید سیندرلا شدن دمپایی یا صندل‌های تنگ را به زور پا نکنید، زیرا این کار نه تنها سودی ندارد بلکه بعد از مدت کوتاهی باعث می‌شود پنجه پای شما فرم اصلی خود را از دست داده و حتی پهن‌تر از قبل خواهد شد. در آخر و به‌عنوان یک توصیه برای زمستان،بهتر است با چکمه‌های خود جوراب نازک نپوشید و همواره از جوراب‌های کلفت و مات استفاده کنید.
۴) کفش‌های میرزا نوروز
به هر حال چه یک کفش را خیلی دوست داشته باشید و به قولی همچون میرزا نوروز کفشی به جانتان بسته باشد و چه نه باید بدانید که کفش هم عمر مفید دارد و بعد از مدتی خراب می‌شود و باید آن را دور بیاندازید و به فکر کفش نو باشید. کفش‌هایی که معمولا برای رفت و آمد در خیابان و پیاده‌روی پوشیده می‌شوند، تقریبا ۶ ماه -کمی بیشتر یا کمتر- کم دارند. البته عمر کفش بستگی مستقیم با نحوه پوشیدن کفش و میزان فعالیت روزانه دارد اما عموما بهترین این کفش‌ها برای مدت ۶ ماه و طی مسافت ۴۸۰ تا ۸۰۰ کیلومتر ساخته شده‌اند. یک مورد قابل‌توجه دیگر که تاثیر مهمی در عمر کفش دارد وزن شماست. هرچه وزن بدن بالاتر باشد به همان میزان نیز فشار بیشتری به پا و طبعا به کفش‌ها وارد می‌شود و معمولا کفش افراد سنگین وزن زودتر از سایرین خراب می‌شود. در برخی موارد می‌توان کفش‌ها را دور نیانداخت و آنها را تعمیر کرد، مثلا اگر بتوان تخته کفش را تعمیر کرد، یا اگر زیپ کفش یا نیم‌چکمه‌تان شکسته باشد و یا بخیه‌های کفش کنده شده باشد. اما کفش را باید دور بیاندازید اگر لکه‌ای بر روی آن ایجاد شده باشد که برطرف نمی‌گردد یا سوراخی به روی آن ایجاد شده باشد و یا تخته کائوچویی کفش شکسته باشد.
